ช่างทำแคนคนแรกนายคำโลน หรือนายโลน แสนสุริยวงค์ ทำแคน ดี ดังสวย ชาวบ้านเลยตั้งชื่อเพิ่มใหม่เป็น (ฟ้าคำโลน) เป็นบุตรของ นายชิน นางมั่น แสนสุริยวงค์ เกิดเมื่อวันที่ 20 พ.ย. 2451 บ้านยอดชาติ อำเภอนาแก จังหวัดนครพนม เมื่ออายุยังเด็กได้เดินทางติดตามพ่อคุณแม่มาอาศัยอยู่ที่ บ้านหนองแต้ (บ้านท่าเรือปัจจุบัน)อำเภอนาหว้า เมื่อ อายุได้ 15 ปี ก็ได้กลับคืนไปอยู่บ้านเดิมที่อำเภอนาแก และได้ชวนเพื่อนไปด้วยกัน 2 คน คือนายลอง นายไกร แมดมิ่งเหง้า ขณะที่อยู่บ้านทั้ง 3 คน ได้เล่าเรียนวิชาเป่าแคนดนตรีจากนายเสน แสนสุริยวงค์ ซึ่งเป็นพี่ชายของนายโลน แสนสุริยวงค์ นายเสน แสนสุริยวงค์ ได้เล่าเรียนวิชาทำปี่ทำแคนดนตรีอีสานมาจากช่างแถวภูไม้ล้ม จากประเทศลาว โดยที่นายเสน แสนสุริยวงศ์ เป็นผู้นำมา ทั้ง 2 คนก็ได้เรียนฝึกวิชาช่างแคนทำปี่ จนเป็นที่เชี่ยวชาญแล้ว ทั้ง 2 คนก็ได้กลับคืนมาอยู่ที่บ้านหนองแต้ (บ้านท่าเรือ) อำเภอนาหว้า ก็ได้ทำปี่ ทำแคนเป็นอาชีพหลักจนเป็นที่ยอมรับของคนทั้งหมู่บ้าน ตั้งแต่นั้นมาจึงทำการสอนประสิทธิประสาทวิชาการทำปี ทำแคนให้แก่ลูกหลานเพื่อนฝูง โดยมีการมีการยกอ้อยอครูคนละ 12 บาท หรือเรียกเป็นภาษาอีสานว่า ตั้งคาย อยู่มาไม่นานช่างโลนก็ได้มีภรรยา ชื่อนางแดง และมีบุตรชายด้วยกัน 1 คน ชื่อนายทองคำ หรือ (ฟ้าคำยาน) ที่ชาวบ้านใช้เรียกขานอีกชื่อหนึ่ง ในขณะที่มีชีวิตได้สร้างคุณงามความดีไว้ให้แก่ลูกหลาน โดยเฉพาะการทำแคน และอาจารย์สอนแคนให้ชาวบ้านจนโด่งดัง สร้างรายได้ให้แก่ชาวบ้านทุกครอบครัว เฉลี่ยเดือนละ 2,000 บาท ต่อครัวเรือน ขณะถึงแก่กรรม อายุ ได้ 82 ปี เมื่อปี พ.ศ. 2523
|