ดาวอินคา พืชมหัศจรรย์ สุดยอดโภชนาการ ผลิใบ รายงาน อุดมวิทย์ ไวทยการ กัญญรัตน์ จำปาทอง เถลิงศักดิ์ วีระวุฒิ ดาวอินคา พืชมหัศจรรย์ สุดยอดโภชนาการ ปัจจุบันกระแสความนิยมเกี่ยวกับการบริโภคอาหาร ส่วนใหญ่จะเน้นไปที่คุณค่าทางอาหารว่ามีองค์ประกอบของสารสำคัญทางโภชนาการ อะไรบ้าง และในยุคการสื่อสารระบบ 3G กำลังจะไปสู่ยุค 5G ทำให้การเผยแพร่ข่าวสารเป็นไปด้วยความรวดเร็ว ข่าวเกี่ยวกับพืชที่นำเข้ามาจาก ต่างประเทศข้ามน้ำข้ามทะเลมาจากป่าอเมซอน โดยมีการโฆษณาผ่านสื่อต่างๆชักชวนให้เกษตรกรปลูก และมีการรับซื้อผลิตผลในราคาที่จูงใจ ทำให้เป็นที่สนใจของเกษตรกรโดยทั่วไป พืชชนิดนี้คือ ดาวอินคา ดาวอินคา เป็นพืชที่มีถิ่นกำเนิดในทวีปอเมริกาใต้ บริเวณป่าอะเมซอน แถบประเทศเปรู มีการใช้ประโยชน์มาตั้งแต่สมัยอารยธรรม ชาวอินคา หรือเมื่อกว่า 3000 ปีที่ผ่านมา โดยนำมาประกอบอาหาร เช่น เมล็ดสุกนำมาทำซอส น้ำมัน และเมล็ดคั่วเป็นส่วนผสมของอาหารพื้นเมือง หรือทำเป็นครีมบำรุงผิว เป็นต้น ดาวอินคา เป็นพืชที่ผลมีรูปร่างคล้ายดาว ภายในมีเมล็ดคล้ายถั่ว เมื่อนำเข้ามาปลูกในประเทศไทย จึงเรียกว่า ดาวอินคา หรือ ถั่วดาวอินคา ดาวอินคา เป็นพืชวงศ์ Euphorbiaceae เช่นเดียวกับ ยางพารา สบู่ดำ หรือมันสำปะหลัง ชื่อวิทยาศาสตร์คือ Plukenetia volubilis L. มีชื่อ สามัญว่า sacha inchi, sacha peanut, mountain peanut, supua หรือ Inca peanut เป็นพืชอายุหลายปี เป็นพืชเฉพาะถิ่นในป่าอะเมซอน แถบประเทศเปรู พืชในสกุลนี้มีพบในประเทศไทยอยู่ 1 ชนิด คือ Plukenetia corniculata Sm. ส่วนชื่อไทยและการใช้ประโยชน์นั้นยังไม่มีข้อมูล ดาวอินคา เป็นไม้เลื้อยอายุหลายปี มีอายุได้นาน 10 ถึง 50 ปี ลำต้นสูง 2 เมตร กิ่งและยอดแผ่เลื้อยพันตามกิ่งไม้หรือโครงสร้างเลื้อย พันอื่นๆ ใบ เป็นใบเดี่ยว เรียงสลับ รูปหัวใจ ปลายใบเรียวแหลม โคนใบตรงถึงรูปหัวใจ ขอบใบจักฟันเลื่อย ใบยาว 10 ? 12 ซม. กว้าง 8 ? 10 ซม. ก้านใบยาว 2 ? 6 ซม. ดอก เริ่มออกดอกเมื่ออายุ 5 เดือนหลังจากปลูก และติดเมล็ดเมื่ออายุ 8 เดือน ดอกช่อแบบช่อกระจะ (raceme) ดอกแยกเพศอยู่บนต้น เดียวกัน ดอกเพศผู้ขนาดเล็ก สีขาว เรียงเป็นกระจุกตลอดความยาวช่อ ดอกเพศเมีย 2 ดอก อยู่ที่โคนช่อดอก ผลแบบแคปซูล เส้นผ่าศูนย์กลาง 3 ? 5 ซม. มี 4 ? 7 แฉก ผลอ่อนสีเขียว และสีจะเข้มขึ้นตามอายุ ผลแก่มีสีน้ำตาลดำ มีเนื้อนุ่มๆ สีดำ หุ้มอยู่ซึ่งกินไม่ได้ โดยปรกติจะทิ้งให้แห้งคาต้นก่อนเก็บเกี่ยว เมื่อเก็บเกี่ยวแล้วนำมาตากแดดอีก 1 วัน จึงนำผลผลิตไปจำหน่าย เมล็ดรูปไข่ สีน้ำตาลดำ ขนาดกว้าง 1.7 ? 1.8 ซม. ยาว 2.0 ? 2.2 ซม. เมล็ดหนัก 1.3 - 1.7 กรัม เมล็ดแห้งที่ยังดิบอยู่ใช้บริโภคไม่ได้ แต่ถ้านำไปคั่วให้สุกแล้วจะอร่อยมาก ต้นดาวอินคาเจริญเติบโตได้ในที่อุณหภูมิ 10 ? 36 องศาเซลเซียส ที่ระดับความสูงตั้งแต่ 100 ? 2000 ม. จากระดับน้ำทะเล สามารถปลูกได้ทุกภาคของประเทศไทย การปลูก ขยายพันธุ์โดยเมล็ด โดยการนำเมล็ดที่แก่แล้วมาเพาะในถุงดำ เมื่อต้นสูงประมาณ 30 ซม. จึงย้ายปลูก หรือหยอดเมล็ดในหลุมปลูกเลย ก็ได้ ระยะปลูก 2 x 3 ถึง 2 x 4 เมตร พื้นที่ 1 ไร่ จะปลูกได้ 200 ? 300 ต้น เป็นพืชที่ไม่ชอบน้ำขังแฉะ ในพื้นที่ต่ำควรยกร่อง ทำค้างสำหรับให้ ต้นเลื้อยพัน โดยใช้วัสดุในพื้นที่ ที่ใช้กันอยู่ในปัจจุบันมักใช้ท่อพีวีซีเป็นเสาหลักแล้วใช้สายโทรศัพท์เก่าขึงระหว่างเสาเป็นค้างสำหรับให้ยอด เลื้อยพัน โรคแมลงยังรบกวนน้อย ปุ๋ยที่ใช้ควรเป็นปุ๋ยอินทรีย์ โดยทั่วไปดาวอินคาสามารถให้ผลผลิต 600 ? 800 กิโลกรัมต่อไร่ และให้ผลผลิต ยาวนาน 15 ? 50 ปี การใช้ประโยชน์ ทุกส่วนของต้นดาวอินคาสามารถนำมาใช้ประโยชน์ได้ ยอดและใบอ่อน สามารถนำไปประกอบอาหารได้ เช่น นำไปผัด ใบของต้นดาวอินคา โดยเฉพาะใบที่ยังไม่แก่มากนำมาหั่นแล้วผึ่งแดด 1 ? 2 แดด นำไปต้มดื่มเป็นน้ำชา สามารถลดน้ำตาล และไขมันใน เส้นเลือด หรือนำไปสกัดเป็นน้ำคลอโรฟิลล์